Bәdii әsәrdә bir obrazın sәhnədәki digәr surәtlәrә, yaxud öz-özünә müraciәtlә söylәdiyi nitq.
Monoloq daha çox dram əsərlərinə xasdır və əsasən, əsərin baş qəhrəmanı tərəfindən söylənir. O, qəhrəmanın daxili alәmi və ruhi vəziyyətinin açılmasına xidmәt edir. Bir çox klassik әsәrlәrdә, adәtәn, baş qәhrәmanın monoloqunda əsərin ideyası açılır, yaxud hadisәlәrә yekun vurulur; məsələn, “Hamlet”də (V.Şekspir) Hamletin, “Ölülər”də (C.Məmmədquluzadə) Kefli İsgəndərin, “İblis”də (H.Cavid) Arifin monoloqu və s.
